Van 25 juli t/m 3 augustus zal NSG 2025 plaatsvinden met als thema: TIJDLOOS.
We spelen dit jaar onder leiding van Peter Biloen, een groot pleitbezorger van moderne klassieke muziek. Als solist zal Sasha Witteveen de contrabas van zijn meest veelzijdige kant laten horen.
Heden en verleden
Voor NSG 2025 hebben we een programma samengesteld met stukken die allemaal in de afgelopen 40 jaar geschreven zijn en waarvan de componisten nog leven, en dat is uniek! Het thema van deze editie is Tijdloos. Alle stukken die op het programma staan, zijn enerzijds geworteld in de 20e en 21e eeuw, maar vinden hun inspiratie in de voorbije eeuwen. Zo laten de werken horen hoe heden en verleden met elkaar verweven zijn.
Marjan Mozetich – FANTASIA…sul linguaggio perduto
Marjan Mozetich (1948*) laat zich inspireren door de romantische stijl. Voor hem is die als een “verloren taal”. In “FANTASIA…sul linguaggio perduto” (1988) wekt hij deze taal tot leven in de 21e eeuw en giet hij romantische harmonieën in een moderne structuur.
Missy Mazzoli – Dark with excessive bright
Het contrabasconcert “Dark with excessive bright” (2018) van Missy Mazzoli (1980*) is geïnspireerd door een contrabas die zo’n 400 jaar achter gesloten deuren in een Italiaans klooster had gestaan. Daardoor had de bas het vermogen gekregen om alle muziek uit te zingen die hij in de voorbije eeuwen in het klooster in zich had opgenomen. Zo balanceert dit stuk tussen barokke invloeden en hedendaagse expressie.
Andres Martín – Contrabasconcert no. 1
Het populaire contrabasconcert (no. 1) (2012) van Andres Martín beleeft bij het NSG in 2025 een wereldpremière in een nieuwe versie voor contrabas en strijkorkest. Het heeft nu al een belangrijke plaats verworven binnen de contrabasliteratuur. De toegankelijke, tonale stijl zal daar zeker aan hebben bijgedragen. Door gebruik te maken van de ene keer opzwepend ritmische en dan weer meditatieve passages, zet Martín een warme sfeer neer.
Julia Wolfe – Cruel Sister
Julia Wolfe (1958*) verwijst met “Cruel Sister” naar een al in 1656 gedocumenteerde Engelse murder ballad waarin een gruwelijk verhaal wordt verteld over zustermoord. Wolfe speelt met de tijd: door herhalende motieven zet ze de tijd bijna stil en tegelijkertijd vertaalt ze de verhaallijn naar muziek met een sterke spanningsopbouw, tot het ijzingwekkende einde toe.